Tuesday, 17 August 2010

Hier's ek weer, hier's ek weer met my vetgat voor jou deur....Ek wil jou hê ek gaan jou kry.

Ek het geen idee hoe om my eerste "Blog" te begin nie, ek is geen "expert" nie.  As ek mooi daaroor dink is ek op baie velde nie 'n kenner nie. Miskien moet ek eerstens onverskooning vrae vir my aaklige spelling.

Ek het 'n juffrou gehad op skool wat my vingers stukkend geslaan het oor spelling, tot vandag toe het dit nie gewerk nie. Maar soos met die spelling is daar baie dinge waar jy my net moet aanvaar nes ek is. Hier kom ons nou by die werklike rede vir my Blog.

Jy sien ek is nie net vet nie, ek is gediagnoseer met morbiede vetsug. Ek is 1.74m lank en ek weeg 136.8kg! EK moet dus 'n volle 66kg verloor net om gesond te wees....dit is 'n hele mens.

Hoekom Nou??  Wel ek het twee pragtige kinders en 'n wonderlike man, en om dit mooi te stel kan ek nie byhou met een van die drie nie. Ek raak uitasem en is ongemaklik as ek met die kinders wil speel en kan net in een posisie my man bevreedig wat nou saai raak. Ek het nodig om gesond te word, ek wil 'n lang lewe lei, een wat ek gemaklik kan geniet. Ek verwag nie dat dit oor nag gaan gebeur nie, ek weet dit gaan 'n hele tydtjie neem. My Groot doelwit word ook opgedeel in kleiner stukkies om seker te maak ek bereik die einde!!

My VERLEDE: EK het nie oornag vet geword nie...nee die storie kom nou al 'n helse lang pad. Van kinds af is daar vir my gesê ek is vet,groot,dik noem dit. Ek onthou hoe my oupa my onder my bo-arms getik het en gesê het: "met sulke groot arms kan jy seker lekker spies gooi". My moeder, die lieflike mens wat sy is, het gedink sy doen my 'n guns deur my op elke dieet moontlik te sit waarop sy haar hande kon kry. Dit het meer skade as goed gedoen. Die hartseer van die hele storie is as ek na my fotos kyk was ek nogal 'n baie mooi kind, glad nie eens groot nie, maar iewers langs die pad moes ek dit begin glo het....

WAT NOU.....

Ek het myself ingeskryf by my naaste Weigh-Less groep, alhoewel ek klaar nie van die sogenoemde leier hou nie. Mens moet tog persoonlikheid hê vir die tipe van ding ....maar volgens my het sy geen. Miskien met tyd verander my opinie oor die arme vrou. Automaties vrae jy; "hoekom Weigh-Less?" My Liewe mens glo dit of nie maar EK IS MAL OOR EET!

Ek kan nie meer myself uithonger, skommels drink, inspuit of die volgende wonder kuur probeer. Met weigh-less eet ek tog te lekker en ek leer wat is gesond eet. Ja Ja mens weeg alles dat dit by jou ore uit kom maar dit is vir jou eie onderig proses! Na 'n ruk is mens glo so gekonfyt met als jy weet wat jou porsies is. Op die einde van die dag wil ek dit  'n leefstyl maak.

Dit bring my tot my volgende punt, elke mens is anders. Wat vir my werk is dalk vir jou aaklig of selfs gestuur uit die hel. Met soveel verskeidenheid in die dieet afdeling weet ek ons almal stem nie saam, maar ek respekteer mense en hul keuses. As jy jou dieet met my wil deel, maak so email my....vertel my van jou gewig stories.

Ondersteuning = Ek het genoem dat ek 'n man het, en ja familie. Die ding is, hy ondersteun my so goed dat ek vir hom mooi is al lyk ek soos 'n bus. Hy eet saam met my die dieet kos, reeds sodat ek nie vir hom en die kinders apart moet kos maak nie, want glo my kos maak die kan ek! Die probleem met my man is dat hy saam sal swig,  as ek nou mooi gatvol is vir die dieet stories kan ek net tjokie noem, hy sal in sy kar spring en gaan koop.

My familie is daar, my ma my pa en die gewoone , maar met hulle is dit anders. Dis asof hulle meer oordeel as ondersteun. Dit is nie dat hulle aaklige mense is nie, dit is net hoe dit nog altyd is. Oe word gerek as jy roomys inskep, koppe word geskud as jy vir nog n porsie gaan. Sê jy is op dieet dan mag jy nie eens sprite zero drink nie.

Nou dit is waar die moderne tegnologie van vandag inkom, ek  het 'n "facebook site", en is deel van 'n groep ook asook gaan ek die "Blog" gebruik om in kontak met mense soos ek en ook myself te bly. Sien dit as 'n dagboek van die reis na 'n beter ek. Ek vrae mense soos jy om my te help, my te ondersteun, met my te praat. Deel met my jou kennis, motiveering net wat jy wil.

ANONIEM...Hoekom skryf ek onder 'n anomieme naam? miskien omdat ek weet daar is meer as een van my daar buite. Daar is baie, dames veral, wat my kan identifiseer.... so jy is dalk vet vroutjie...

WAT KAN JY VERWAG...
Ek is net 'n mens, ek maak foute. Ek is nie die vet mollige vriendelike tannie wat altyd "CHURPIE" is nie.
Alhoewel ek baie van mense hou, bly ek maar net 'n mens. Ek werk, tans is ek op kraam verlof...dit beteken baie tyd (ook nie eintlik met boetie in die arms nie!) Maar ek weet voor my heilige siel as dit terug is werk toe, verander die hele spel. Wat ek probeer sê is; ek gaan probeer om die dagboek gereeld te gebruik en jou op hoogte te hou.

Wat ek verwag van JOU...
Asseblief liewe leser maak kontak, laat weet my ek is nie die enigste een nie. Kom gesels saam my.
As jy enige insette het, ek vat dit soos dit kom.

Tonne Liefde

2 comments:

  1. Jou blog is 'n insperasie, ek wens jou wel op jou reis. Ek sal beslis gereeld kom inloer!!

    ReplyDelete
  2. Dit Klink so bekend....

    ReplyDelete